Vingerhoedjes zilver goud 

Oude en antiek zilveren en gouden vingerhoeden

De vingerhoed is een zeer geliefd verzamelobject en dat is niet zomaar, vingerhoedjes zijn er in vele materialen en met allerlei soorten versieringen. Vingerhoeden worden al eeuwen gemaakt en gebruikt. Ook zijn er tussen 1790 en 1830 zilveren naairingen gemaakt. Vele gouden en zilveren vingerhoeden zijn gemaakt als souvenir, aandenken of voor bijzondere vaak historische gebeurtenissen.

Vingerhoeden van zilver en goud

Vingerhoeden van goud of zilver hebben eeuwenlang de vingers van vele naaisters beschermd. Naaien en borduren was een geliefd tijdverdrijf maar het herstellen van kleding was vroeger noodzakelijk. vanaf de komst van de naaimachine aan het begin van de 20ste eeuw is de vingerhoed langzaam in onbruik geraakt.

Bekijk ook: zilveren doosjes antiek, miniatuur zilver

De geschiedenis van de zilveren vingerhoed

De oudste Hollands zilveren vingerhoed dateert uit de 16e eeuw. Hoewel de zilversmeden van hoger af werd opgegeven om al het zilver te keuren met drie zilvermerken werd dat bijna nergens gedaan. De zilveren vingerhoeden waren lichter dan 30 gram dan hoefde men niet verplicht te keuren.

Vingerhoeden werden in die tijd vaak gegoten waarna de puntjes er met de hand werden ingeslagen. Bij het afdraaien en polijsten van de vingerhoed werd vanaf de zeventiende eeuw gebruik gemaakt van een vingerhoedmolen. Vingerhoedmolens werden vaak aangedreven door een waterrad of paarden. Hierdoor werden verschillende instrumenten in beweging gebracht die ervoor zorgden dat de vingerhoed glad werd en gepolijst.

In de 18e eeuw werden zilveren vingerhoeden vaak in twee delen gegoten: de gegoten band met een decor langs de onderrand en een glad bovengedeelte. Daarna werden de putjes in het gladde gedeelte geslagen. Daarna werden de twee banden op elkaar gesoldeerd waarna het bovenste topje erop werd gezet.

De meisjes en dames uit die tijd waren ijverige handwerksters en als het zilveren vingerhoed versleten was en vol spelden gaatjes zat werd de vingerhoed vaak omgesmolten en werd en een nieuwe vingerhoed gekocht. In de 17e eeuw nam het gebruik van de zilveren vingerhoed toe. Friese, Amsterdamse en Schoonhovense zilversmeden maakten vele zilveren vingerhoeden met diverse patroontjes.

De Schoonhovense zilversmeden reisden door Nederland en België om hun zilverwaren aan de man en vrouw te brengen.Op schilderijen uit de 17e en 18e eeuw zijn vaak dames geschilderd met hun naaiwerk en hun zilveren en gouden naaigerei, dit leert ons veel over het gebruik uit die periode. In de tweede helft van de 18e eeuw nam de vraag naar klein zilver toe waaronder zilver naaigerei zoals naairingen, vingerhoedhuisjes, breischedes en naaituigjes. Mannen die veel en lang van huis waren, zoals vissers, namen vaak een vingerhoed mee op hun reizen om hun kleding te herstellen.

Ook in de 19e eeuw en het eerste kwart van de 20ste eeuw zijn er nog vele zilveren vingerhoeden en naairingen gemaakt. De zilveren en gouden vingerhoeden vormen een boeiend verzamelgebied.

Engelse zilveren vingerhoeden 

Ook in Engeland zijn eeuwen lang zilveren vingerhoeden gemaakt en waren er zilversmeden gespecialiseerd in het maken van zilveren en gouden vingerhoeden. Bekende vingerhoed specialisten waren; Charles Horner, Griffith & Sons, James Fenton en James Swann. De firma James Swann werd James Swann & zoon in 1922, de zilverfabriek is gesloten in 2005. Er is een boek verschenen over de vingerhoeden die in deze zilverfabriek werden gemaakt door Norma Spicer 'James Swann (&Son) makers of Gold & silver thimbles 1887- present'.

Duitse zilveren vingerhoeden

Ook in Duitsland zijn veel zilveren vingerhoeden gemaakt. De bekendste vingerhoed maker/fabriek uit Duitsland was toch wel Gabler uit Schondorf die als kenmerk op de top van de vingerhoed een achtkantige ster afsloeg.

Lees ook in het Blog van Zilver.nl:

De naaidoos, over antiek zilver naaigerei en meer