De aigrette is een verfijnd hoofdornament dat zijn oorsprong vindt in de 17e en 18e eeuw. Dit sierlijke accessoire, vaak voorzien van prachtige veren en edelstenen, werd oorspronkelijk gedragen door adellijke dames en heren om status en elegantie uit te stralen. Het woord "aigrette" is afgeleid van het Franse woord voor "reiger," verwijzend naar de gracieuze veren die vaak deel uitmaakten van het ontwerp.
Afbeelding uit Journal des Dames et des Modes, Costume Parisien, 1805, Collectie Het Rijksmuseum
De aigrette werd populair in de 17e eeuw, maar bereikte zijn hoogtepunt in de 18e en vroege 19e eeuw. Tijdens het Rococo-tijdperk werden deze hoofdornamenten vaak gedragen bij formele gelegenheden, zoals hofballen en bruiloften. Ze symboliseerden rijkdom, macht en verfijning.
In de Victoriaanse tijd maakte de aigrette een comeback met vernieuwde ontwerpen die edelstenen en diamanten combineerden met metalen zoals zilver en goud. Ze werden gedragen door dames van de hogere klassen en waren vaak onderdeel van luxueuze baljurken.
Al in de 12e eeuw werd de aigrette in India door de maharadjas voorop de tulband gedragen, de veren werden geplaatst in een zilveren of gouden houder die op de tulband vast werd gezet.
Maharadja met een aigrette op zijn tulband, bron Wikipedia
In het midden van de 17e eeuw werd de aigrette ook in Europa populair. Ze werden eerst door mannen van hoge afkomst gedragen maar ook dames gingen de verentooi dragen zoals Marie Henriette op het hier onderstaande portret.
De aigrette was in de 19e eeuw en het eerste kwart van de 20ste eeuw zeer populair. De aigrette werd gedragen in het haar of pruik en op een hoed of tulband.
Een aigrette is meestal ontworpen om op een hoofdtooi of kapsel te worden bevestigd. De typische kenmerken zijn:
Veren: Meestal reigerveren of andere delicate veren, vaak gebogen of rechtopstaand.
Edelstenen: Diamanten, parels en gekleurde edelstenen werden gebruikt om de elegantie te verhogen.
Materialen: Vaak gemaakt van goud, zilver of een combinatie van beide, met een focus op vakmanschap.
Naast het tonen van rijkdom en status had de aigrette ook symbolische betekenissen. De veren stonden vaak voor kracht en verhevenheid, terwijl de edelstenen werden geassocieerd met licht en puurheid. In sommige culturen werd de aigrette zelfs gezien als een talisman die bescherming bood.
Hoewel de aigrette tegenwoordig minder vaak als hoofdtooi wordt gedragen, blijft het een geliefd verzamelobject. Antieke aigrettes worden gewaardeerd vanwege hun vakmanschap en zeldzaamheid. Moderne sieradenontwerpers laten zich nog steeds inspireren door de gracieuze ontwerpen van de aigrette, waardoor deze sieraden een tijdloze allure behouden.
Er zijn ook gouden veervormige sieraden gemaakt bezet met diamanten, parels en/of edelstenen die op de pruik of hoed werden gedragen dit noemen we ook een Aigrette.
Bekijk onze collectie: