Het woord horloge komt van het Latijnse woord horologium en dat betekent uurwerk. In het algemeen verstaan we onder een horloge een klein uurwerk dat gemaakt is met de bedoeling het op het lichaam te dragen. Het enige horloge wat daar niet voor geschikt is maar nog wel zo wordt genoemd is het staand horloge!
Al in de 16de eeuw was er vraag naar uurwerken die men makkelijk mee kon nemen op reis, dit werden reisklokjes in een ijzeren, messing of een bronzen kast. In de tweede helft van de 16e eeuw worden er kleine draagbare uurwerkjes gemaakt die steeds meer op het huidige horloge beginnen te lijken. Ze worden platter en krijgen een eivorm. Ook werden er klokjes met slagwerk gemaakt en rond 1600 wordt de wekkerfunctie toegevoegd. Ook komt de datum aanduiding op het uurwerk te staan. De kasten van deze horloges waren van messing, brons of verzilverd en werden prachtig gegraveerd.
Vanaf het begin van de 17e eeuw worden zakhorloges in steeds grotere aantallen gemaakt van goud en zilver. Omstreeks 1625 werd er voor het eerst horlogeglas over het uurwerk geplaatst, dit was geslepen bergkristal. De niet bewegende delen van het uurwerk werd prachtig gegraveerd en versierd.
De zakhorloges liepen in die tijd nog niet zo regelmatig. In deze oude horloges van voor 1675 werd de gang geregeld door de spillegang met waag, foliot of balanswiel.In 1675 bevestigde Christiaan Huygens de as van de balans in het midden van een dunne spiraalveer, deze werd vast in het uurwerk gezet. Hierdoor werd ook de balans een onderdeel dat met eigen regelmaat bewoog. Deze uitvinding werd de balansveer genoemd. Doordat de horloges beter ook tijd gingen lopen kon men een tweede wijzer aanbrengen, de minutenwijzer. Deze minutenwijzer was in de 17e eeuw een hele grote gebeurtenis. Hoe men de tijd moest aflezen stond niet vast dus er werd van alles geprobeerd.
Behalve steeds vernuftiger werden de horloges na 1700 ook kleiner. Het dragen van vesten kwam in de mode en de horlogemakers zagen hun kans en maakten horloges die in de vestzak pasten. Het horloge werd kleiner en ronder. Het vestzakhorloge werd dan ook aan een mooie horlogeketting of chatelaine gedragen en werd door de drager vele keren per dag uit zijn vestzak gehaald om te pronken en om bij de tijd te blijven.
In 1770 maakte Thomas Mudge een horloge voor koningin Charlotte. Daarin verwerkte Mudge een nieuw gang, de ankergang. Deze ankergang zit nog steeds in onze huidige horloges.
De eerste poging om een polshorloge te maken werd gedaan door Breguet, de oprichter van het fameuze merk. Breguet kreeg in 1810de opdrachtom een horloge te maken voor Caroline Bonaparte, koningin van Napels. Hierbij werd het polshorloge meer gezien als een damessieraad. In 1904 krijgt vervolgens Louis Cartier de vraag van de bekende luchtvaardpionier Alberto Santos-Dumont om een klok te maken waarop hij tijdens het vliegen kan zien hoe laat het is. Cartier ontwerp vervolgens een klok die met een leren bandom de pols gedragen kan worden, het polshorloge is een feit!
Bekijk onze collectie: