Vroeger was het drinken van thee, vooral voor dames, een sociaal ritueel.
Het theezetten en inschenken gebeurde vroeger allemaal aan tafel. De thee werd vanuit het zilveren theebusje met een zilveren theeschepje in een klein trekpotje geschept. Deze antieke theebussen konden meestal op slot gedraaid worden om diefstal, van de in die tijd, zeer dure thee te voorkomen. Men schonk het thee extract door het thee- of tuitzeefje in fraaie porseleinen kopje, waarna men er vanuit het bouilloire heet water bijschonk.
Deze sterke thee werd gedronken met veel suiker, bij de thee serveerde men confituren op kleine schaaltjes met daarbij confiturevorkjes. Het hele ritueel liet de gasten zien dat hun komst op prijs werd gesteld en men nam de tijd om te genieten van de thee en het gezelschap.
Zilveren theebus of Caddy
In Engeland wordt de theebus, tea caddy genoemd. Het Engelse woord 'caddy' is afgeleid van het Maleise woord kati, een gewichteenheid, circa 450 gram. Een kati was de eenheid waarin thee werd verhandeld. Het woord caddy raakte pas tegen het eind van de 18e eeuw in zwang.